Σχόλια, κρίσεις, ευχές για "Αγαθά στοιχειά" Σε προδημοσιευμένα διηγήματα της συλλογής, αλλά και σε μεμονωμένα διηγήματα μετά την έκδοσή της, (20-12-2018- ...)   Η Βάγγιω, σ. 39.   Παναγιώτα Σμυρλή: Πολύ συγκινητικό, Παναγιώτα μου. Και αληθινό, όμορφα γραμμένο με λέξεις που ξυπνούν μέσα μας νοσταλγία για μια ζωή που πέρασε ανεπιστρεπτί. Σ' ευχαριστούμε πολύ. Νόπη Γραικούση: Πραγματικά υπέροχο!!! Μπράβο!!! Μαρία Δεμίρη: Πολύ συγκινητικό, πραγματικά εκπληκτικό. Μπράβο, Παναγιώτα, μας γυρνάς σε νοσταλγικές εποχές. Εύχομαι απο καρδιάς καλά Χριστούγεννα με υγεία και αγάπη. Χρυσούλα Καψάλη: Πολύ όμορφα γραμμένο και πολύ τρυφερό! Αλεξάνδρα Τασούλα: Τρυφερό και συγκινητικό ταυτόχρονα!!! Ευαγγελία Κολιομάρου: Πολύ πολύ συγκινητικό, Γιώτα μου!!!! Καλές γιορτές με υγεία και χαρά!!!! Χρήστος Αποστόλου: Καλό, πολύ καλό! Καλά Χριστούγεννα, με υγεία! Κατερίνα Παναγιωτοπούλου: Πολύ ωραίο! Καλές γιορτές! Διαμάντω Κίτσου: Υπέροχο το διήγημά σου, Γιώτα, πολύ συγκινητικό!!! Συγχαρητήρια!!! Μερικοί άνθρωποι είναι γεννημένοι να δίνουν αγάπη! Καλά Χριστούγεννα! Λευτέρης Τσιρώνης: Σου βγάζω το καπέλο (εικόνα). Ειρήνη Φράγκου: Είναι υπέροχο όλο το βιβλίο όχι μόνο αυτό το διήγημα. Καλες γιορτές με υγεία έμπνευση και δημιουργία. Γιάννης Καραμπούλας: Εξαιρετικό, Παναγιώτα! Τρυφερό και συγκινητικό! Πόσο υπέροχα αποδίδει όλα τα συναισθήματα ο τίτλος τόσο του πίνακα, όσο και του κειμένου: Ο κύκλος της αγάπης! Πόσο όμορφη θα ήταν η ζωή μας, αν είχε μόνο τέτοιους κύκλους! Καλά Χριστούγεννα, με υγεία, αγάπη και γαλήνη! Εγώ: Σ' υπερευχαριστώ, Γιάννη! Πράγματι, αν η Αγάπη κανοναρχούσε τον κόσμο όλα αλλιώτικα θα 'ταν! Μου άρεσε ο τίτλος του πίνακα, τον οποίο βρήκα ταιριαστό με το διήγημά μου και τον έβαλα ως υπέρτιτλο, για να δώσω έμφαση στην ουσία των γιορτών, οι οποίες εύχομαι να είναι ευφρόσυνες για όλους σας! Αγάθη Βαρμάζη: Υπέροχο και συγκινητικό! Καλά Χριστούγεννα, Παναγιώτα! Ευαγγελία Γιολδάση - Κοντοπρία: Καλές γιορτές! Είναι η ζωή της Βαγγιως(δεν άλλαξες όνομα) που και εγώ γνωρίζω; Πάντως τόχεις γράψει με ευαισθησία, γιατί η συγκεκριμένη έφαγε πολύ κοροϊδία στη ζωή της. Εγώ: Σ' ευχαριστώ πολύ, Ευαγγελία μου! Στ' αλήθεια, γνώριζα ελάχιστα, και όχι όσα γράφεις, για τα οποία λυπάμαι. Το διήγημά μου έχει αληθινή αφορμή έμπνευσης, αλλά έχει μετουσιωθεί σε λογοτεχνικό έργο -έχει διακριθεί κιόλας- και πιστεύω, χωρίς έπαρση, πως αφορά σε πολλούς σήμερα, καθώς, πέραν άλλων, διδάσκει την ουσία της αγάπης. Και, συνήθως, σε κάθε λογοτέχνημα ο καθένας ταυτίζεται με ό,τι από τον εαυτό του ή τη δική του εμπειρία αναγνωρίζει, όπως κι εσύ τώρα. Γιορτές με υγεία και χαρά εύχομαι! Αθανάσιος Πόραβος: Υπέροχη καί τρυφερή περιγραφή καί μυθοπλασία. Άντα Μιχαλοπούλου - Καραμάνου: Υπέροχο διήγημα, ύμνος στην αγάπη! Χρόνια πολλά! Ευτυχισμένες γιορτές να περάσετε! Θεοδώρα Γιολδάση: Υπέροχο και συγκινητικό! Χρόνια πολλά, καλές γιορτές, Γιώτα! Παναγιώτης Χαλούλος: Καλημέρα, Παναγιώτα! Πόσο όμορφο το διήγημά σου! Χθες άρχισα να διαβάζω τα διηγήματα από τη συλλογή! Θαυμάζω πάντα τη γραφή σου! Βάνα Παπουτσάκη: Γραφή που σε μαγνητίζε να συνεχίσεις... Χρόνια πολλά!!!   Η Βασιλική, σ. 51.   Παναγιώτα Σμυρλή: Μπράβο! Νόπη Γρακούση: Ένα υπέροχο βιβλίο! Γιάννα Δημολιού: 1) Αγαπώ τη γραφή σου! 2) Σε ευχαριστώ πολύ Παναγιώτα, θέλω να σου πω πολλά συγχαρητήρια και για το πολύ όμορφο ταξίδι που μου χάρισες, μέσα από το εξαιρετικό βιβλίο σου, "Το χάσικο ψωμί". Πραγματικά υπέροχο βιβλίο, δεν αρκεί μία μόνο ανάγνωση!!! Μίμης Σκαναβής: Ευτυχώς που το φιλοξένησες εδώ και δίνεται ευκαιρία στους αναγνώστες του FB, για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι μας. Ωραία εποχή, ανεπανάληπτη, κα Παναγιώτα! Λευτέρης Τσιρώνης: Αυτά τα αγαθά στοιχειά, μέ ή χωρίς εισαγωγικά, αγαπητή μου Γιώτα, καθόρισαν και προσδιόρισαν, αποφασιστικά και αναπόδραστα, τη ζήση μας και το μέλλον μας. Καλή τους ώρα, όπου και να βρίσκονται!! Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος: Ένα από τα "αγαθά στοιχειά" του εξαιρετικού βιβλίου σου, Γιώτα μου, κι ένα απο τα αμέτρητα "αγαθά στοιχειά" της ζωής η Βασιλική! Ελένη Ματζουράνη: Καλησπέρα. Έχεις ωραία πένα!!! Ευχαριστώ για τις αναρτήσεις! Σπύρος Μαντάς: Πολύ δυνατό! Συγχαρητήρια! Θάλεια Αλεξάνδρου - Τριανταφύλλου: Όλα τα διηγήματα στα "Αγαθά στοιχειά" είναι όμορφα. Με ταξίδεψαν σε προαιώνιες και ξεχασμένες αξίες της φυλής και του φύλου μας! Αλεξάνδρα Τασούλα: Μπράβο! Διαμάντω Κίτσου: Υπέροχο το διήγημά σου, Γιώτα, με το οποίο μας ταξίδεψες σε άλλα χρόνια με αγνούς ανθρώπους! Σε ευχαριστούμε! Γεώργιος Ραβανίδης: Η ψυχή της Βασιλικής και η ψυχή της γραφής σου, Γιώτα. Αυτό διαβάζω. Βάσω Κίτσου: Υπέροχη η αφήγηση σου, Γιώτα! Ευχαριστούμε για όσα πολύτιμα μας προσφέρεις εδώ! Ιωάννης Δαλάπας: Ο Σεβασμός, η Ευγένεια και η Αγάπη στο μεγαλείο τους, Παναγιώτα. Εϋχομαι η νέα γενιά να διδαχθεί και να ακολουθήσει τα έθιμα των προγόνων μας. Εύγε. Παναγιώτης Τσιακούλας: Αν, λέω αν, το διαβάσουν οι νεολαίοι μας, θα κουνάνε το κεφάλι (συγκαταβατικά, οικτίροντας, ίσως και περιφρονώντας) για τις αρχές και αξίες των προγόνων μας. Ευχαριστούμε, κα Γιώτα. Εγώ: Σας ευχαριστώ πολύ! Θα είχε πράγματι ενδιαφέρον, ακόμα και σε ερευνητικό επίπεδο, να διαβαστεί από νέους και στη συνέχεια να αποτυπωθούν οι αντιδράσεις τους. Να είστε καλά! Μαρία Δεμίρη: Εκπληκτικό διήγημα, Παναγιώτα. Μπράβο σου. Respect! Γιάννης Καραμπούλας: Άλλο ένα "στοιχειό" υπέροχο, συγκλονιστικό, Παναγιώτα, που "... μας πλουτίζει εσωτερικά με θαυμαστό πλούτο...". Μαρία Αγγελοπούλου: Μπράβο! Η πρόνοια των γονέων σε όλα τα επίπεδα. Μαρία Λιόπα: Και τα ήθη και τα σύμβολα έχουν νόημα στη ζωή μας. Πολύ όμορφο το διήγημά σας, κ. Γιώτα.   Η Ευανθία, σ. 61.   Γιάννης Καραμπούλας: Καταπληκτικό, Παναγιώτα! Περιγράφει μια εποχή, όχι τόσο μακρινή θα έλεγα, με συγκλονιστικό τρόπο! Επιπλέον, το διήγημα αποτέλεσε μια αφορμή για να διαπιστώσουμε ότι οι ανέκδοτες συλλογές σου είναι εφάμιλλες και ίσως ακόμη καλύτερες των δημοσιευμένων! Πάντα δυνατή και με έμπνευση εύχομαι! Γιώτα Σιδηροπούλου: Yπέροχο, Γιώτα μου! Μπράβο! Οι άπειρες γνώσεις, η γλώσσα και η ευαισθησία σου είναι τα όπλα για το σπουδαίο λογοτεχνικό σου αποτύπωμα! Μαρία Παππά: Εξαιρετικό, Γιώτα μου!!! Υπέροχη παρουσίαση μιας τραγικής πραγματικότητας. Δυστυχώς τέτοιες ιστορίες έζησε πολλές η Ελληνική επαρχία. Η τιμή του αδερφού πάνω από τη ζωή της γυναίκας!!!Την αγάπη μου! Θεόδωρος Θανόπουλος: Υπέροχο, Καταπληκτικό, Εξαίσιο, κ. Γιώτα!.. Γιατί έτσι "αγλύκαντα" σκοτώνεται ο Έρωτας!.. Γιατί, τόσο "κυνικά" στραγγαλίζεται η Αγάπη!.. Εκείνη την εποχή, έτσι... Σήμερα διαφορετικά... Πάντα στη "θυσία"!... Η γραφή σας, "συναρπαστική"!.. Παναγιώτα Σμυρλή: Εξαίρετη γραφή για μια πραγματικότητα που δεν απέχει δυστυχώς πολύ και υφίσταται ακόμα σε διάφορα μέρη του κόσμου. Αν και η βία μεταλλάσσεται απλά και καλά κρατεί. Διαμάντω Κίτσου: Συγκλονιστικό το διήγημά σου, Γιώτα!!! Άλλη εποχή, άλλα ήθη! Σε ευχαριστούμε! Ευαγγελία Κολιού: Τέλειο!!! Αλεξάνδρα Τασούλα: Υπέροχο.... σε ευχαριστούμε!!! Φώτης Παλαιολόγος: Awesome work! (Καταπληκτική εργασία!) Άντα Μιχαλοπούλου -Καραμάνου: Υπέροχο αλλά τόσο θλιμμένο! Δυστυχώς, αυτή ήταν κάποτε η πραγματικότητα. Ακόμα, πολλοί πατεράδες σκότωναν τις κόρες τους για την "τιμή" τους. Τί κρίμα! Φωτεινή Βεντίστα: Υπέροχο το διήγημα σου, Γιώτα. Δυστυχώς, πριν χρόνια συνέβαιναν αυτά. Η γυναίκα ήταν σε υποτιμητική θέση και ήταν ο πατέρας και οι αδελφοι που αποφάσιζαν για τη ζωή της. Αλλά και σήμερα που άλλαξαν αρκετά τα πράγματα, δυστυχώς πολλές γυναίκες γίνονται θύματα ανδρών. Ειρήνη Μπόμπολη: Παρότι γνωρίζω μια παρόμοια ιστορία μιας άγριας επαρχίας. Το διήγημα συγκλονιστικό. Μπράβο, Γιώτα. Η γραφή, αν και όχι ωμή, δίνει με ανατριχιαστικό τρόπο το απεχθές γεγονός. Πίσω από αυτό πρέπει να κατανοηθεί η επίδραση που ασκεί κάθε φορά η κοινή γνώμη, της οποίας ο άνθρωπος είναι δούλος. Δυστυχώς σε όλες τις εποχές επηρεάζει με τον τρόπο της.   Η Λάμπρω, σ. 91.   Εστάλη με γιορτινές ευχές και σχολιάστηκε: Λαμπρινή Στάμου: Να 'ξερες πόσο νοσταλγικά με ταξίδεψες με το διήγημά σου! Σ’ ευχαριστώ! Να είσαι καλά και να μας θυμίζεις όμορφες ξεχασμένες εικόνες, που για μας που τις ζήσαμε είναι αποκούμπι σ’ αυτόν τον αφιλόξενο κόσμο που ζούμε! Άννα Φωτιάδου - Μίθυμη: Ωραίο το διήγημα! Σ' ευχαριστώ! Αικατερίνη Λάμπρη: Διάβασα το διήγημα. Πολύ ωραίο! Νίκος Παπακωνσταντόπουλος: Πολύ νοσταλγικό και συγκινητικό το διήγημά σου και με πολλά λαογραφικά στοιχεία! Σ’ ευχαριστώ πολύ που με ταξίδεψες σε «κοινούς» - γνώριμους τόπους και χρόνια, κι ας απέχουν οι ιδιαίτερες πατρίδες μας «παρασάγκας»! Γεωργία Τάτση: Το διήγημά σου μου ζέστανε την καρδιά. Παπαδιαμαντικό. Λιλή Καμπρή: Όσον αφορά στο διήγημα, τι να πω; Με εξέπληξες ευχάριστα για μιαν ακόμη φορά. Εξαιρετικό!!! Ομορφες μνήμες, που μόνο συγκίνηση και νοσταλγία μας κομίζουν! Σε ευχαριστώ που υπάρχεις και αφιερώνεις από τον χρόνο σου, για να διατηρείς αυτές τις παραδόσεις ζωντανές στην μνήμη μας. Ο Θεός να σε 'χει καλά και για πολλά - πολλά χρόνια να προσφέρεις αφειδώλευτα τα λογοτεχνικά σου χαρίσματα σε όλους, όσοι δεν θέλουν να λησμονήσουν τις ρίζες τους. Πέτρος Μυλωνάς: Η γραφίδα σου έχει ένα άρωμα Παπαδιαμάντη, μόνο που το θέατρο δράσης δεν είναι η Σκιάθος, αλλά τα δικά μας κακοτράχαλα πεζούλια. Παναγιώτης Χαλούλος: Διάβασα μόλις το διήγημά σου, που μου θύμισε πάλι τα παιδικά μου χρόνια! Κατερίνα Σχισμένου: Τι υπέροχο δώρο... Θεώνη Στούμπου: Ωραίο το διήγημα, αλλά στενάχωρο το τέλος! Ειρήνη Μπόμπολη: Διάβασα το διήγημά σου. Ανάγλυφα συναισθήματα  άλλων εποχών και η πικρή αλήθεια ότι όλα φεύγουν και χάνονται. Το θλιβερό είναι ότι χάνονται ανεπαίσθητα και ξαφνικά, εκεί που νομίζεις ότι υπάρχει ακόμα καιρός... Κώστας Μαργώνης: Η "Λάμπρω" είναι το καλύτερο δώρο των Χριστουγέννων. Σταύρος Ιντζεγιάννης: Διάβασα το διήγημά σου. Όπως πάντα ...πρώτη. Σε καμαρώνω και σε ζηλεύω. Ελένη Καρανίκα: Πολύ ωραίο το διήγημά σου, όπως όλα, αλλά στενοχωρήθηκα! Δημήτρης Παπανικολάου: Αν δεν διάβαζα το διήγημά σου, δώρο ακριβό τούτες τις Άγιες Ημέρες, δεν θα σου έγραφα. Μόλις το διάβασα και σ' ευχαριστώ για την γλυκιά αναπόληση, που μου έδωσες με τη λιτή και δωρική γραφή σου. Εμείς που τα ζήσαμε, τα αναπολούμε, όπως η ηρωίδα του διηγήματός σου. Αλλοτινά και ευτυχισμένα, θα έλεγα, χρόνια, καθώς όλα αυτά λειτουργούσαν ως αντίδοτο στη στέρηση των καιρών. Σήμερα, που δεν υπάρχει στέρηση, αλλά η λοινωνία ασθενεί, ποιο αντίδοτο θα βρεθεί να γιάνει τις πληγές και τον "πόνο των ανθρώπων και των πραγμάτων", παραφράζοντας εδώ τον Καρυωτάκη. Κώστας Κοτζιούλας: Ευχαριστούμε για το πραγματικά πάρα πολύ ωραίο ηθογραφικό σας.   Σχόλια από την ανάρτηση του διηγήματος στο fb, 5-1-2020: Φωτεινή Βεντίστα: Καλημέρα Γιώτα. Χρόνια Πολλά. Να είσαι καλά που μας θυμίζεις έθιμα παλαιότερων χρόνων.Αυτό με τον ιερέα που σαν σήμερα περνούσε από τα σπίτια και έκανε αγιασμό, για να είμαι ειλικρινής το είχα ξεχάσει. Εχω μία απορία. Τι είναι η παραστιά; Δεν το έχω ξανακούσει. Ευαγγελία Κολιομάρου: Γιώτα μου, Καλημέρα και Χρόνια πολλά για σημερινή γιορτή του Σταυρού!!!!! Συγχαρητήρια για τον εκπληκτικό τρόπο που γράφεις!!! Είναι συναρπαστικό!!!! Χ Δημήτρης Σκαναβής: Καλημέρα κα Λάμπρη. Το ιστορικό περαστικό που μας εξιστόρησες με συγκίνησε πολύ βαθιά και το έζησα τα παιδικά μου χρόνια που ήταν χωριό η έξω Αγυιά. Κρίμα στη σύγχρονη εποχή που σπανίζει αυτό το έθιμο της ορθοδοξίας μας. Σε ευχαριστούμε για το κόπο σου. Χρόνια πολλά με υγεία!! Νόπη Γραικούση: Congrats! Παναγιώτης Χαλούλος: Καλημέρα, χρόνια πολλά! Ωραίο το διήγημά σου, Παναγιώτα! Θυμάμαι πως το έχω ξαναδιαβάσει. Από μικρό παιδί εντύπωση μου έκανε η συνήθεια που περιγράφεις: "...ρίχνοντας μέσα στο κατσαρόλι κέρματα για το καλό..." και αναλογιζόμουν πώς έριχναν κέρματα μέσα στο νερό, με το οποίο άγιαζε ο παπάς! Δεν εθεωρείτο αγιασμένο, αγιασμός; Δεν ήταν μία βεβήλωση;... Ο ιερέας της ενορίας συνεχίζει το έθιμο, περνά από τα σπίτια, και όχι απλώς ραντίζει, αλλά κυριολεκτικά καταβρέχει, πλημμυρίζει δάπεδα και αντικείμενα του σπιτιού!... Απάντηση: Καλημέρα, Παναγιώτη! Χρόνια πολλά και καλά! Το έθιμο της ρίψης χρημάτων νομίζω πως, πέραν της συνήθειας που και σήμερα υπάρχει σε δημόσιες κρήνες, συντριβάνια ναών κ.λ., σχετίζεται με το ότι παλιότερα οι ιερείς δεν είχαν κρατική αμοιβή, οπότε αμείβονταν σε είδος από τους ενορίτες (καλαμπόκι, εν προκειμένω χρηματικό φιλοδώρημα, κ.λπ.). Όσο για το διήγημα, το έχεις διαβάσει, διότι σου το είχα στείλει προ καιρού. Σε χαιρετώ. Π. Χαλούλος: Συμφωνώ, μόνο που το χρηματικό φιλοδώρημα δεν θα έπρεπε να αποδέχονται οι ιερείς να το ρίχνουν μέσα στον αγιασμό. Εκτός αν έτσι ...καθιερώνεται (καθαγιάζεται) η αμοιβή! Απάντηση: Τι να σου πω, Παναγιώτη! Προσπάθησα να δώσω μια ερμηνεία, χωρίς να σημαίνει πως είναι και η αλήθεια. Απ' ό,τι θυμάμαι ο ιερέας, που κατά την παιδική μου ηλικία τηρούσε το έθιμο, αρνείτο ευγενικά αυτό το φιλοδώρημα, αλλά οι νοικοκυρές του έριχναν έναν μικρό οβολό στο κατσαρολάκι, εκδηλώνοντας την ευχαρίστησή τους, που είχε φτάσει ως τα φτωχικά τους να τα ευλογήσει! Βέβαια, αν θελήσουμε να δούμε βαθύτερα το θέμα θα φτάσουμε και σε κείνη την απόφανση του Κρέοντα προς τον Τειρεσία για τη φιλοχρηματία των ιερέων και άλλα πολλά! Έρρωσο! Λαμπρινή Παπαβασιλείου: Καλημέρα, Γιώτα μου, ο έξοχος τρόπος γραφής σου ζωντανεύει ήθη και έθιμα, θύμησες από διηγήσεις και βιώματα παλιότερων εποχών και νιώθω συγκίνηση όταν διαβάζω τα κείμενα σου.Χρονια πολλά για τις ημέρες πάντα άξια στο έργο σου! Πέπη Γιάννου: Πολύ ωραία και αβίαστη γραφή με τόνους από Παπαδιαμάντη, δοσμένη όμως με το δικό σου φυσικό τρόπο. Καλή χρόνια, Γιώτα μου, με ωραία γραψίματα! Νάνσυ Παπαζώη: Πολυ ωραίο το διήγημά σου Γιωτα!!!Ευχαριστούμε!!!Χρόνια πολλά και Καλή χρονιά με υγεία!!! Αριστοτέλης Αράπης:  Όμορφο διήγημα Παναγιώτα... Αν και καταθλιπτικό... Χρόνια πολλά και καλή χρονιά! Βάσω Κίτσου:  Καλή Χρονια και Χρόνια Πολλά, Γιωτα μου... Ωραίο το διήγημα σου με τη λιτή, αλλά συνάμα μεστή και περιεκτική γραφή σου. Να είσαι πάντα καλά. Νίκος Παπακωνσταντόπουλος: Καλησπέρα, Γιώτα! Τί άλλο θα μπορούσα να πω από "ΤΕΛΕΙΟ"!!! Έντονες αναμνήσεις και μεγάλα και δυνατά συναισθήματα από τις συνήθειες και τα έθιμα, που η γενιά μας πλουσιοπάροχα βίωσε στα παιδικά της χρόνια! Και προσωπικά θυμάμαι, πως όσο γλυκός να ήταν ο ύπνος το πρωί κάτω από τα χοντρά-χειμωνιάτικα σκεπάσματα, το πρωινό της παραμονής, της "Πρωτάγιασης", όπως τη λέμε εμείς, εκείνη την ημέρα σηκωνόμαστε από τα χαράματα, γιατί η αναμονή του παπά ήταν μεγάλο γεγονός! Όσο κι αν μα πονάει ο επίλογος, όμως, είναι πραγματικότητα, γι' αυτό και μας πονάει περισσότερο! Και βέβαια, πέρα από τα "χρόνια πολλά" θα σου ευχηθώ από καρδιάς για τη σημερινή μέρα, θα σου ευχηθώ και καλή έκδοση! Κωνσταντίνος Τσαχρέλιας: Ευχαριστούμε πολύ Γιώτα για τα ΦΩΤΑ σου!   Η Λένη, σ. 99.   Παύλος Μποκογιάννης: Congratulations! Λευτέρης Τσιρώνης: Σου βγάζω το καπέλο! (εικόνα) Πολύ με συγκίνησε, Γιώτα, εκτός φυσικά από τη δεινότητα της γραφής! Λουκία Αντωνίου: Πόσο με άγγιξε και αυτό το διήγημά σου, Παναγιώτα μου! Δεν βρίσκω αυτή τη στιγμή λόγια, για να εκφράσω τα συναισθήματά μου. Μαρία Αγγελοπούλου: Πολύ απαλό και συγκινητικό το κείμενο... λες και " χαιδεύεις" την ηρωίδα... Εγώ: Μαρία μου, σ' ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι για τον τρόπο που διάβασες το διήγημά μου! Η ηρωίδα μέρος της ζωής είναι... Μ. Α.: Ναι, αν και εστιάζεις στη ζωή που έζησε (ή που δεν έζησε) ως σκληρή και βάναυση... περιγράφεις τόσο τρυφερά την ίδια την ηρωίδα που είναι σα να την υπερασπίζεσαι, σα να την "χαϊδεύεις" τα χάδια που δεν της χάρισε η ζωή... πραγματικά πολύ τρυφερός λόγος! Εγώ: Σ' ευχαριστώ και πάλι, γλυκιά μου Μαρία! Έτσι, ίσως συμβαίνει, όταν αληθινές μορφές εξελίσσονται σε λογοτεχνικές. Μ. Α.: Μεγάλη καρδιά (εικόνα). Κατερίνα Φιλίππου: Πολύ αληθινό το κείμενό σου, Γιώτα μου! Πραγματικά υπήρξαν στο παρελθόν τέτοιες γυναίκες, πιθανότατα να υπάρχουν και σήμερα. Θέλω να πιστεύω πως θα είναι λιγότερες!! Εγώ: Σ' ευχαριστώ από καρδιάς, Κατερίνα μου! Πράγματι, αλλά δυστυχώς σε παγκόσμιο επίπεδο έχουμε πολύ δρόμο ακόμα. Γιορτινά φιλιά σου στέλνω! Μαντώ Κάτσιου: Με συγκίνησες, Παναγιώτα. Απλό και κατανοητό το κείμενο, αλλά τόσο καθάριο και υπέροχο, όπως η άδολη αγάπη. Θεοδώρα Γιολδάση: Έχεις τον τρόπο στο γράψιμό σου να μας συγκινείς. Εγώ: Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, Λόλα μου! Και η συγκίνηση τρέφει την ψυχή, αλλά με διαφορετικό τρόπο νομίζω.  Ευαγγελία Κολιού: Σου βγάζω το καπέλο! (εικόνα) Μαριέττα Φούσα: Respect! Αλεξάνδρα Τασούλα: Συγκινητικό. Άγγιξε ευαίσθητες ψυχικές χορδές. Μπράβο! Λεωνίδας Μαργαρίτης: ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΥΠΕΎΘΥΝΕΣ ΓΙΆ ΤΟΥΣ ΔΡΑΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΚΕΙΝΕΣ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΥΠΑ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΣΤΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΒΛΑΣΤΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΤΩΝ ΑΡΣΕΝΙΚΩΝ... Εγώ: Έχουν και οι γυναίκες ευθύνη, αλλά όχι αποκλειστική, διότι τα πρότυπα αναπαράγονται μέσα στις πατριαρχικά δομημένες οικογένειες και στην κοινωνία, εδώ και αιώνες. Κι αυτό δεν αλλάζει εύκολα. Αναστασία Ζήκου: Γυναίκα που κρατά και μυρίζει λουλούδι (εικόνα). Διαμάντω Κίτσου: Υπέροχο το διήγημά σου! Με συγκίνησε! Συγχαρητήρια!!! Γιάννης Καραμπούλας: Υπέροχο και τόσο συγκινητικό, Παναγιώτα! Ατέλειωτος πόνος, βουβός για την ηρωίδα, αλλά αστείρευτη αγάπη για όλους εκ μέρους της. Η Λένη, δυστυχώς, αλλάζει όνομα και εμφανίζεται, σχεδόν καθημερινά, στην επικαιρότητα. Εγώ: Αγαπητέ Γιάννη, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ! "Η Λένη", η κάθε Λένη, είναι απότοκος του κόσμου τούτου που, ενώ τόσα καλά έχει, δεν έχει τελειωμό η απανθρωπιά του.   Ιωάννης Δαλάπας: Υπέροχο Παναγιώτα. Πόση αλήθεια κρίβη η Ιστορία της Λένης. Πόσες αθώες ψυχές υποφέρουν δίχως αιτία. Πάντα θα υπάρχει κάποια γία Λένη. Πάντα Αγάθη Βαρμάζη: Υπέροχο, Παναγιώτα! Χρυσή Κοσμάτου: Πολλοί οι συνειρμοί, που γεννήθηκαν με το κείμενό σας με τις περιγραφικές αποχρώσεις των ψυχικών διακυμάνσεων μιας γυναίκας ευαίσθητης του παλιού ίσως καιρού, δημιουργώντας εικόνες δυνατές μιας ντελικάτης ύπαρξης!!!! Μέγιστο και διαχρονικό το θέμα που θίξατε από την εποχή της Έμιλυ Μπροντέ νομίζω. Εγώ: Όντως, σημαντικό και διαχρονικό θέμα! Φαίνεται πως η ανθρώπινη φύση δύσκολα αλλάζει στη ρύμη του χρόνου, ακόμα και για πολλά σπουδαία της ζωής. Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και ιδιαίτερα για τον τρόπο που προσεγγίσατε τη "Λένη"!  Παναγιώτα Σμυρλή: Μπράβο σου, Παναγιώτα μου. Πόσο εύστοχα νομίζεις τον ψυχισμό των βασανισμένων ψυχών...   Η Χρύσω, σ. 159.   Γεώργιος Ραβανίδης: 1) Μουκέτο με λουλούδια (εικόνα) & 2) Τη "Χρύσω" την είχαμε κι εμείς. Στη γειτονιά μας. Όταν ήμασταν παιδιά. Η γραφή σου είναι που ταιριάζει με τη μνήμη των εικόνων της καθημερινότητάς μας. *** Άλλο όνομα είχε σε μας: Σοφία. Αγάθη Βαρμάζη: Υπέροχο, Παναγιώτα! Διαμάντω Κίτσου: Υπέροχο το διήγημά σου, Γιώτα, με τη γλαφυρή αφήγησή σου!!! Δυστυχώς, η καλοσύνη κάποιων ανθρώπων καταπατάται από κάποιους αχάριστους που χωρίς μέτρο ζητούν τα πάντα και έτσι γίνεται εκμετάλλευση! Λουκία Αντωνίου: Παναγιώτα μου, πάλι με συνεπήρες με το διήγημά σου, μου έφερες στη μνήμη οικείες γυναικείες μορφές του χωριού μου. Και μια και αναφέρεται και στη σημερινή γιορτή (ενν. Αγίου Φιλίππου, 14/11, ημέρα ανάρτησης του διηγήματος στο fb), Καλά Χριστούγεννα να περιμένουμε με υγεία! Αθανάσιος Πόραβος: Υπέροχη αφήγηση! Μέσα από τη μυθοπλασία περιγράφεται η ζωή και οι χαρακτήρες της εποχής. Κρατιέται έτσι ζωντανή και η λαογραφική παράδοση. Μαρία Παππά: Υπέροχο, Γιώτα μου! Έχεις τον τρόπο να με πηγαίνεις πίσω και να με κάνεις "να τσιμπιέται η καρδιά μου" που έλεγε η μανούλα μου! Σε ευχαριστώ!!! Φιλιά! Ευαγγελία Κολιού: Λουλούδια (εικόνα). Αλεξάνδρα Τασούλα: Μπράβο! Παύλος Μποκογιάννης: Χειροκρότημα (εινόνα). Άντα Μιχαλοπούλου -Καραμάνου: Όμορφη ιστορία. Θα ήθελα να μην τελειώσει. Παναγιώτα Σμυρλή: Εξαιρετικό, Παναγιώτα μου! Ολοζώντανο. Άννα Θεοδούλου: Συγχαρητήρια! Σαν να τις έβλεπα τις φιλενάδες... Νικολίτσα Κίτσου: Εξαιρετικό, Γιώτα μου!!! Γιάννης Καραμπούλας: Υπέροχο, Παναγιώτα! Μου φάνηκαν τόσο οικείες και οι δύο μορφές, που ζωντάνεψαν μπροστά μου, μιας και η περιγραφή σου ήταν τόσο γλαφυρή και εξαίσια! Βάσω Κίτσου: Πολύ ωραίο, Γιωτα μου! Σαν διήγηση από τους παλιούς καλούς καιρούς!